Oι τελευταίες στιγμές του Johannes Kepler

 

To Jules Verne λίγο μετά την αποδέσμευσή το 2008

21 June 2011
Το Johannes Kepler αποτέλεσε από τον περασμένο Φεβρουάριο ένα αναπόσπαστο κομμάτι του Διεθνή Διαστημικού Σταθμού. Η αποστολή του, όμως, έφτασε στο τέλος και χθες αποδεσμεύτηκε από το Σταθμό, αλλά δεν θα επιστρέψει στη Γη. Κατά την είσοδό του στη ατμόσφαιρα θα καταστραφεί φλεγόμενο.
 
Οι υπηρεσίες που έχει προσφέρει το δεύτερο μη επανδρωμένο φορτηγό της (Automated transfer vehicle) ESA στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ήταν πολύτιμες. Η τελευταία εργασία που θα πραγματοποιήσει έχει προγραμματιστεί για σήμερα, οπότε θα απομακρύνει σκουπίδια που έχουν συσσωρευθεί στο Σταθμό.

Ηλεκτρονικές συσκευές που δεν χρησιμοποιούνται πλέον από το πλήρωμα του Διεθνή Διαστημικού Σταθμού, μαζί με σακούλες σκουπιδιών συνολικού βάρους 1.200 κιλών έχουν ήδη φορτωθεί στο Johannes Kepler.

Με τον ίδιο τρόπο που πλήθος αντικειμένων καθώς περιφέρονται στο διάστημα συναντούν τη Γη, το 10 τόνων διαστημικό φορτηγό θα εισέλθει με μεγάλη ταχύτητα στην ατμόσφαιρα της Γης και θα καταστραφεί φλεγόμενο.

Μονάχα κάποια τμήματα του διαστημικού φορτηγού μπορεί να απομείνουν και να προσπέσουν σε μία ακατοίκητη περιοχή στο νότιο Ειρηνικό Ωκεανό. Για την αποφυγή τυχόν ατυχημάτων, οι εναέριες και θαλλάσιες συγκοινωνίες γύρω στην περιοχή θα περιοριστούν.  

	Οι αστροναύτες Nespoli και Kaleri στη διάρκεια εργασιών στο Johannes Kepler

Από την εκτόξευση του μέχρι σήμερα

Το διαστημικό φορτηγό Johannes Kepler μετέφερε προμήθειες συνολικού βάρους επτά τόνων: 100 κιλά οξυγόνο, 851 κιλά καύσιμα με τα οποία γέμισαν οι δεξαμενές του Διεθνή Διαστημικού Σταθμού και 4.535 κιλά καύσιμα που καταναλώθηκαν για τη διόρθωση της τροχιάς του που είχε φθίνει και πλησίαζε προς τη Γη.

Στους τέσσερις μήνες που διήρκεσε η παραμονή του, δύο διαστημικά λεωφορεία, το Ιαπωνικό σκάφος ανεφοδιασμού HTVProgress και Soyuz επισκέφτηκαν το Σταθμό. Οι προωθητικοί πύραυλοι του Johannes Kepler χρησιμοποιήθηκαν για τις απαραίτητες αλλαγές στην τροχιά του Σταθμού μετά από κάθε επίσκεψη.
 
  και τα δύο Ρωσικά διαστημικά σκάφη

Οι προετοιμασίες για την επανείσοδο στη γήινη ατμόσφαιρα

Η τελευταία αποστολή του Johannes Kepler ήταν να διορθώσει την τροχιά του Διεθνή Διαστημικού Σταθμού σε τρία διαδοχικά στάδια. Οι προωθητικοί πύραυλοι του τέθηκαν σε λειτουργία στις 12, 15 και 17 Ιουνίου και με την ολοκλήρωση των ελιγμών η τροχιά του Σταθμού έφτασε σε ύψος περίπου 380 χιλιομέτρων.

Tην Κυριακή το απόγευμα στις 6.30 μ.μ. ώρα Ελλάδος (15.30 GMT), το πλήρωμα του Διεθνή Διαστημικού Σταθμού έκλεισε τις καταπακτές με το Johannes Kepler. Χθες, στις 5.51 μ.μ. ώρα Ελλάδος (14.51 GMT), αποδεσμεύτηκε από το Σταθμό και με τη βοήθεια των προωθητικών πυραύλων του άρχισε σιγά σιγά να απομακρύνεται.

Σήμερα, οι προωθητικοί πύραυλοι θα χρησιμοποιηθούν εκ νέου για να το απομακρύνουν από την τροχιά του Διεθνή Διαστημικού Σταθμού. Στις 08.07 μ.μ. ώρα Ελλάδος (17.07 GMT), θα αρχίσει να κινείται προς τη Γη και τρεις ώρες αργότερα, στις 11.05 μ.μ. ώρα Ελλάδος (20.05 GMT) προς το προγραμματισμένο στόχο του στον Ειρηνικό Ωκεανό.

H ταχεία κατάδυσή του Johannes Kepler στην ατμόσφαιρα της Γης θα έχει σαν αποτελέσμα να τυλιχτεί στις φλόγες και κάποια από τα υπολείμματα της φωτιάς θα φτάσουν μέχρι την επιφάνεια της Γης περίπου στις 11.50 μ.μ. ώρα Ελλάδος (20.50 GMT).
 

	To Jules Verne τυλιγμένο στις φλόγες πάνω από τον Ειρηνικό Ωκεανό

Λίγο πριν το τέλος

Κάποιες πτυχές της επανεισόδου του Johannes Kepler στην ατμόσφαιρα της Γης παραμένουν ακόμα άγνωστες. Για το λόγο αυτό, ένα πρότυπο «μαύρο κουτί» θα καταγράφει όσα συμβαίνουν στο διαστημικό φορτηγό στη διάρκεια της τελευταίας πτήσης του.

Ανάμεσα στις πληροφορίες που θα συγκεντρώσει θα είναι η θέση, η θερμοκρασία, η πίεση και η γενικότερη κατάσταση του Johannes Kepler μέχρι να φτάσει σε ύψος 18 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της Γης, οπότε θα σταλούν μέσω του δορυφορικού σύστημα τηλεπικοινωνίων Iridium,/i>.

Με το τελευταίο αυτό τηλεφώνημα στη Γη, το Johannes Kepler θα ολοκληρώσει την πληθώρα υπηρεσιών που έχει μέχρι σήμερα προσφέρει και την αποστολή του με επιτυχία.
 

Πυραυλοκίνητο διάδοχο του Concorde ετοιμάζει η Γαλλία

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231114102#.Tf5ITTpQqjE;facebook

Η γαλλική EADS, γίγαντας της αεροδιαστημικής  βιομηχανίας και μητρική εταιρεία της Airbus, παρουσίασε την Κυριακή το σχέδιο του Zehst, ενός οικολογικού επιβατικού αεροπλάνου που θα βασίζεται σε υβριδική τεχνολογία και θα πετά στη στρατόσφαιρα με ταχύτητα τετραπλάσια από του ήχου. Η απογείωση προγραμματίζεται για το 2050.

«Οραματίζομαι ότι το αεροπλάνο του μέλλοντος θα μοιάζει με το Zehst» δήλωσε ο Ζαν Μπότι του ομίλου παρουσιάζοντας το σχέδιο στο Λε Μπουρζέ, λίγο έξω από τη γαλλική πρωτεύουσα, όπου ξεκινά τη Δευτέρα το Αεροπορικό Σόου του Παρισιού.

Το Zehst (προφέρεται «ζεστ» και σημαίνει Υπερ-υπερηχητική Μεταφορά Μηδενικών Εκπομπών) μοιάζει με τον προκάτοχό του Concorde και έχει ανάλογη χωρητικότητα, 50 με 100 θέσεις.

Το βασικό του χαρακτηριστικό είναι ότι δεν χρησιμοποιεί ένα αλλά τρία είδη κινητήρων: στην απογείωση θα χρησιμοποιεί δύο στροβιλοκινητήρες με ανεμιστήρα (turbofan), οι οποίοι θα επιταχύνουν το αεροπλάνο στα 0,8 Mach, ή 0,8 φορές την ταχύτητα του ήχου.

Σε αυτή την ταχύτητα, το Zhest θα σβήνει τους turbofan και θα πυροδοτεί δύο πυραυλοκινητήρες , οι οποίοι θα τροφοδοτούνται με υδρογόνο και οξυγόνο αποθηκευμένο σε εσωτερικές δεξαμενές.

Το τρίτο σύστημα προώθησης θα ενεργοποιείται στα Mach 2,5. Πρόκειται για ένα ζεύγος αυλοωθητήρων (ramjet), ένα νεότερο είδος στροβιλοκινητήρων χωρίς κινούμενα εξαρτήματα.

Η τεχνολογία δοκιμάζεται εδώ και αρκετά χρόνια σε πειραματικά αεροσκάφη, ωστόσο δεν έχει αξιοποιηθεί ακόμα εμπορικά, καθώς οι κινητήρες αυτοί μπορούν να τεθούν σε λειτουργία μόνο σε μεγάλες ταχύτητες.

Μετά τη φάση ανόδου, το Zhest θα πετά με τους αυλοωθητήρες σε ύψος 32 χιλιομέτρων, τρεις φορές ψηλότερα από τα σημερινά επιβατικά τζετ, πάνω από το μεγαλύτερο μέρος της ατμόσφαιρας.

Σύμφωνα με την EADS, οι πτήσεις στη στρατόσφαιρα είναι λιγότερο επιβαρυντικές για το περιβάλλον.

Ο μεγάλος αεροδιαστημικός όμιλος ελπίζει ότι ένα πρωτότυπο του αεροπλάνου θα είναι έτοιμο το 2020, αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Στο Αεροπορικό Σόου του Λε Μπουρζέ θα εκτεθεί ένα μοντέλο μήκους τεσσάρων μέτρων.

Newsroom ΔΟΛ

Η επιθανάτια λάμψη ενός άστρου που χάνεται σε μαύρη τρύπα

H μαύρη τρύπα αποσπά αέρια από το καταδικασμένο άστρο, τα οποία θερμαίνονται και εκπέμπουν ακτίνες γ (καλλιτεχνική απεικόνιση)  

---

---

Ουάσινγκτον

Μέχρι πρόσφατα γνώριζαν πώς γίνεται στη θεωρία, τώρα το είδαν και στην πράξη. Για πρώτη φορά οι αστροφυσικοί μπόρεσαν να παρατηρήσουν τις τελευταίες στιγμές ενός άστρου καθώς αυτό «καταπίνεται» από μια μαύρη τρύπα. Και το φαινόμενο είναι εντυπωσιακό από όλες τις απόψεις.

Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες και φωτεινότερες εκρήξεις που έχουν καταγραφεί ως σήμερα -η ισχυρή ενέργειά της διέσχισε 3,8 δισ. έτη φωτός για να φθάσει ως τη Γη και τα σημάδια της εξακολουθούν να είναι ορατά δυόμισι μήνες μετά.

Μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Γουόρικ εντόπισε σε αυτή το «κύκνειο άσμα» ενός άστρου το οποίο απορροφάται από τη μαύρη τρύπα του κέντρου ενός μακρινού Γαλαξία και το περιγράφει «καρέ-καρέ» σε άρθρο της που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Science.

Επικίνδυνη πορεία

Το άστρο, όπως αναφέρουν οι ειδικοί, πρέπει να παρεξέκλινε από την πορεία του, να βρέθηκε πολύ κοντά στη μαύρη τρύπα και να «πιάστηκε» από τις τεράστιες βαρυτικές δυνάμεις της.

Η «έκλαμψη ακτίνων γ» (GRB) που εξέπεμψαν οι τελευταίες στιγμές του συνελήφθη από το Τηλεσκόπιο Burst Alert του διαστημικού ερευνητικού σκάφους Swift, το οποίο «ειδοποιεί» τους ειδικούς για οποιαδήποτε έκρηξη ακτινοβολίας γ αντιληφθεί στον ουρανό. Οι εκλάμψεις που εντοπίζει συνήθως προέρχονται από την κατάρρευση κάποιου γηραιού άστρου _ είναι δηλαδή μεμονωμένες και σύντομες.

Το συγκεκριμένο συμβάν όμως, το οποίο καταγράφηκε στις 28 Μαρτίου και πήρε την κωδική ονομασία Sw 1644-57, είχε διαφορετικά χαρακτηριστικά. Το πιο περίεργο ήταν ότι παρουσίασε τέσσερις εκλάμψεις μέσα σε τέσσερις ώρες.

Η δραστηριότητα αυτή έβαλε τους ερευνητές σε σκέψεις. «Ταίριαζε απόλυτα με αυτό που θα περιμέναμε να δούμε αν ρίχναμε ένα άστρο μέσα σε μια μαύρη τρύπα» δήλωσε στο BBC ο Αντριου Λίβαν, αστροφυσικός στο Πανεπιστήμιο του Γουόρικ και επικεφαλής της ομάδας.

Ορατές από … σπόντα

Σύμφωνα με τη θεωρία, μαύρες τρύπες θα πρέπει να υπάρχουν στο κέντρο των περισσότερων μεγάλων γαλαξιών. Ορισμένες περιβάλλονται από αέρια, οπότε μπορεί κανείς να παρατηρήσει εκπομπές φωτός όταν αυτά απορροφώνται μέσα στην τρύπα.

Εκείνες όμως που βρίσκονται στο κέντρο των γαλαξιών δεν περιβάλλονται από αέρια, οπότε είναι αόρατες για εμάς -εκτός και αν ένα αντικείμενο, όπως ένα άστρο, πέσει μέσα τους δημιουργώντας ισχυρές εκλάμψεις.

Όταν ένα άστρο «καταπίνεται» από μια μαύρη τρύπα υφίσταται τεράστιες βαρυτικές δυνάμεις που κυριολεκτικά το συνθλίβουν. Αρχικά επιμηκύνεται παίρνοντας «σχήμα μπανάνας» όπως λένε οι ειδικοί. Τότε η εσωτερική άκρη του -αυτή που βρίσκεται προς την πλευρά της τρύπας- περιστρέφεται πολύ πιο γρήγορα από την εξωτερική, με αποτέλεσμα το άστρο να επιμηκύνεται ακόμη περισσότερο και να παίρνει σχήμα δίσκου ο οποίος «τυλίγεται» γύρω από την τρύπα.

Καθώς μέρος της μάζας του αρχίζει να πέφτει μέσα σε αυτήν, το άστρο συμπιέζεται ακόμη περισσότερο και απελευθερώνει τεράστια ακτινοβολία κάνοντας «ορατή» τη μαύρη τρύπα. Το φαινόμενο, το οποίο αποκαλείται μίνι-κβάζαρ, είναι εξαιρετικά σπάνιο -υπολογίζεται ότι συμβαίνει μια φορά κάθε εκατό εκατομμύρια χρόνια σε έναν γαλαξία.

Απίστευτη ενέργεια

Κάτι τέτοιο παρατήρησαν οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Γουόρικ στα χαρακτηριστικά της ακτινοβολίας που συνέλαβε το Swift. «Η μόνη εξήγηση που ταιριάζει στο μέγεθος, στην ένταση, στη χρονική κλίμακα και στη διακύμανση αυτού του γεγονότος είναι ότι μια τεράστια μαύρη τρύπα στο κέντρο του συγκεκριμένου Γαλαξία τράβηξε μέσα της ένα μεγάλο άστρο και το συνέθλιψε» επεσήμανε ο κ. Λίβαν σε σχετική πανεπιστημιακή ανακοίνωση.

Ο Γαλαξίας στον οποίο οι ειδικοί εντοπίζουν το γεγονός βρίσκεται προς την κατεύθυνση του αστερισμού του Δράκοντα και απέχει 3,8 δισ. έτη φωτός από τη Γη. Ο κ. Λίβαν θεωρεί ότι το συμβάν έγινε ορατό σε εμάς μόνο και μόνο επειδή το ηλιακό μας σύστημα έτυχε να βρίσκεται προς την κατεύθυνση όπου εκτοξεύθηκε η ενέργεια. «Αφού συνέθλιψε το άστρο η στροβιλιζόμενη μαύρη τρύπα δημιούργησε δύο πίδακες ακτινοβολίας, ένας εκ των οποίων εκτοξεύθηκε κατ’ ευθείαν προς τη Γη».

Βήμα Science

Newsroom ΔΟΛ

Ένα ακόμα σημαντικό βήμα για το πρόγραμμα GMES

Tην Τετάρτη 15 Ιουνίου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπέγραψε συμφωνία για τη μεταφορά ενός σημαντικού οικονομικού πακέτου στην ESA που θα καλύψει την πρώτη φάση λειτουργίας του δορυφορικού σκέλους του προγράμματος Global Monitoring for Environment and Security (GMES).
 
Η συμφωνία, η οποία ανέρχεται σε 104 εκατομμύρια ευρώ, υπογράφηκε στα κεντρικά γραφεία της ESA στο Παρίσι από τον Heinz Zourek, Διευθυντή της Γενικής Διεύθυνσης Επιχειρήσεων και Βιομηχανίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, και τον Jean-Jacques Dordain, Γενικό Διευθυντή της ESA.

H συμφωνία αποτελεί συνέχεια του Ευρωπαϊκού κανονισμού που υιοθετήθηκε τον Οκτώβριο του 2010 για το πρόγραμμα GMES. Το νέο οικονομικό πακέτο μαρτυρά ότι η προηγούμενη συμφωνία είχε τα επιθυμητά αποτελέσματα και η ESA έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης για την ολοκλήρωση του προγράμματος GMES.

Το πρόγραμμα GMES είναι μία φιλόδοξη προσπάθεια που σκοπό έχει να προσφέρει στα κέντρα λήψεως αποφάσεων ακριβείς όσο και έγκαιρες πληροφορίες που θα βοηθήσουν στην καλύτερη διαχείρηση του φυσικού περιβάλλοντος, στην κατανόηση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, και την αναβάθμιση της πολιτικής προστασίας.  

	O δορυφόρος Sentinel-1

Καθώς η επιτυχία του προγράμματος GMES βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε αξιόπιστα δορυφορικά δεδομένα, στην ESA έχει ανατεθεί η διαχείρηση του δορυφορικού σκέλους. Συνολικά, πέντε ομάδες δορυφόρων Sentinel θα εκτοξευτούν, και τα δεδομένα που θα συλλέγονται θα διατίθενται μαζί με άλλων αποστολών για τις ανάγκες των νέων υπηρεσίων GMES.

Η μεταφορά του οικονομικού πακέτου στην ESA, για το οποίο χρήματα αντλήθηκαν από το Έβδομο Πρόγραμμα Πλαίσιο για την έρευνα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και πρόγραμμα «GMES Initial Operations», θα καλύψει το κενό εώς το 2014, οπότε αναμένεται να τεθεί σε εφαρμογή το πολυετές σχέδιο για την οικονομική υποστήριξη του προγράμματος.

Οι πρώτοι δορυφόροι Sentinel θα τεθούν σε τροχιά ανά ζεύγη, προκειμένου να προσφέρουν τη μέγιστη δυνατή κάλυψη της επιφάνειας της Γης. Το τελευταίο οικονομικό πακέτο θα καλύψει τα έξοδα λειτουργία των πρώτων δορυφόρων μέχρι να εγκριθεί ένα νέο πακέτο στήριξης του προγράμματος GMES από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Θα επιτρέψει ακόμα τις εργασίες προετοιμασίας για την εκτόξευση μίας δεύτερης σειράς δορυφόρων που θα δημιουργήσουν ζεύγη με τους δορυφόρους Sentinel που βρίσκονται σε τροχιά.
 

H ιστορία πίσω από τις φωτογραφίες του Paolo Nespoli

11 June 2011
'Οταν το διαστημόπλοιο Soyuz TMA-20 άφησε πίσω του το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, ο Ιταλός αστροναύτης της ESA Paolo Nespoli ανέλαβε να φωτογραφίσει το διαστημικό λεωφορείο Endeavour και το διαστημικό φορτηγό Johannes Kepler, τα οποία παρέμεναν προσεδεμένα. Ο Paolo θέλησε να μοιραστεί την ξεχωριστή εμπειρία που έζησε.
 

Στην οθόνη της τηλεόρασης, το εγχείρημα φαινόταν εύκολο: το διαστημόπλοιο Soyuz σταμάτησε σε απόσταση περίπου 200 μέτρων και απέναντι του ο Διαστημικός Σταθμός πήρε θέση. Ο PaoloSoyuz και στη συνέχεια κάθησε δίπλα στα άλλα δύο μέλη του πληρώματος, το Dmitri Kondratyev και την Catherine Coleman. σήκωσε τη φωτογραφική μηχανή του για να αποθανατίσει τη θέα έξω από το μικρό παράθυρο του

«Οι ελιγμοί που έπρεπε να εκτελεστούν ήταν πολύπλοκοι και το παραμικρό λάθος θα είχε μοιραίες συνέπειες, αλλά ένιωθα ότι άξιζε το ρίσκο,» λέει ο ίδιος ο Ιταλός αστροναύτης που είχε μονάχα μερικά δευτερόλεπτα για να απολαύσει την πανέμορφη θέα.  

Άξιζε η παράτολμη προσπάθεια

«Η λήψη των συγκεκριμένων φωτογραφιών δεν απαιτούσε μονάχα να σηκώσεις τη φωτογραφική μηχανή και τα εστιάσεις,» εξηγεί ο Paolo.

«Από τη στιγμή που αποδεσμεύτηκε το Soyuz, ήμασταν δεμένοι στα καθίσματά μας και φορούσαμε ειδικές στολές. Οι στολές μας και οι τρεις καταπακτές του διαστημοπλοίου είχαν σφραγιστεί και για την ασφάλεια μας δεν απασφαλιζόταν ξανά, καθώς ένας νέος έλεγχος απαιτεί οξυγόνο που ήταν λιγοστό και αρκούσε για τις ανάγκες του ταξιδιού πίσω στη Γη.»

Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι το παράθυρο μέσα από το οποίο θα λάμβανε τις φωτογραφίες του Διαστημικού Σταθμού ήταν σε ένα τμήμα του διαστημοπλοίου που είχε μερικά αποσυμπιεστεί.
 

Ο Ιταλός αστροναύτης έπρεπε να βγάλει τα γάντια του, να λύσει τη ζώνη, και αφού σηκωθεί από το κάθισμά του να αιωρηθεί έως την καταπακτή και να επανασυμπιέσει το χώρο πίσω από την καταπακτή πριν την ανοίξει.

«'Επρεπε να περάσω πάνω από το Dmitri, προσέχοντας να μην χτυπήσω κανένα από τους μοχλούς ελέγχου, για να φτάσω έως τις φωτογραφικές μηχανές μου, οι οποίες ήταν έτοιμες πριν την αναχώρηση μας.»
 

Ο Ιταλός αστροναύτης δεν περιορίστηκε σε φωτογραφίες, αλλά τράβηξε και βίντεο, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στη σύνθεση της εικόνας: «Ανάλογα με τη θέση της Γης και τις αντανακλάσεις στο τζάμι του μικρού παραθύρου έπρεπε να φροντίζω ο φωτογραφικός φακός να βρίσκεται πάντα στο κέντρο του παραθύρου.»

«Πραγματικά προσευχήθηκα οι εικόνες αυτές να καλές, καθώς είχα γνώση της αξίας τους. Βέβαια δεν μπορούσε κάτι να αλλάξει και έτσι τις ξέχασα προς στιγμή για να συγκεντρωθώ στο να κλείσω την καταπακτή σωστά, να περάσω τις δοκιμασίες για την επιβεβαίωση της ασφάλειας της στολής πριν επιστρέψω στα καθήκοντά μου.»
 

Υπέροχη η αίσθηση της επιστροφής

Μετά την προσγείωση του Soyuz, ο Paolo ένιωθε εξαντλημένος, αλλά η αίσθηση της επιστροφής ήταν υπέροχη. Κατά την παραμονή του στο Χιούστον, αθλείται δύο ώρες κάθε ημέρα και το σώμα έχει αρχίσει να δυναμώνει.

«Καθώς το σώμα μας άρχισε να προσαρμόζεται στην αίσθηση της βαρύτητας, συνεχίσαμε να συγκεντρώνουμε επιστημονικές μετρήσεις, τις οποίες έχουμε ήδη αρχίσει να αναλύουμε.»

«Η αίσθηση της επιστροφής είναι μεγάλη και μεγαλύτερη η χαρά της συνάντησης με τη γυναίκα μου και τη δύο χρονών κόρη μου, η οποία έχει συνηθίσει πια να με βλέπει να στέκομαι στα δύο πόδια μου και όχι μέσα από την οθόνη της τηλεόρασης.»
 

Για τον Paolo ήταν τιμή να τραβήξει αυτές τις ιστορικές εικόνες. «'Οταν ήμουν παιδί, η φωτογραφία ήταν αγαπημένη ενασχόληση και καθώς μεγάλωνα με πήγε σε ασυνήθιστα μέρη όπου έζησα αναπάντεχες συγκινήσεις,» λέει ο ίδιος ο Ιταλός αστροναύτης.

«Σαν ένας φωτογράφος που έχει μπροστά του ένα πανέμορφο μοντέλο, έπρεπε να συγκεντρωθώ στην τεχνική και καλλιτεχνική αρτιότητα της κάθε φωτογραφίας που τραβούσα, παρά να στην ομορφιά του.»

«Εκμεταλλευόμουν το χρόνο που μεσολαβούσε μέχρι να αφήσω τη φωτογραφική μηχανή για να πιάσω την βιντεοκάμερα για να κλέψω μία μοναχά ματιά στη θέα έξω από το παράθυρο, γιατί διαφορετικά θα με είχε μαγέψει με την ομορφιά της.»

«Τα όνειρα μπορεί να γίνουν πραγματικότητα. Όλοι μας θα πρέπει να συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε, καθώς και το πιο τρελό όνειρο μας κάποτε μπορεί να πραγματοποιηθεί.»

 

Ολική Έκλειψη Σελήνης στο ΝΟΗΣΙΣ: όταν η Σελήνη παίζει με τη σκιά της Γης

Το αστρονομικό φαινόμενο της ολικής έκλειψης της Σελήνης που θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 15 Ιουνίου 2011, θα είναι ορατό στον ουρανό της πόλης μας και το ΝΟΗΣΙΣ σας προσκαλεί για μια βόλτα στα αστέρια. 

Το πρόγραμμα της εκδήλωσης, όπου η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό, περιλαμβάνει:

19.00-21.30 Έκθεση αστροφωτογραφίας «Παρατηρητές του Χρόνου» του Λουκά Χαψή.

20.30-21.00 «Αναπαράσταση της έκλειψης και περιήγηση στον καλοκαιρινό νυχτερινό ουρανό» στο ψηφιακό Πλανητάριο από τον Σταύρο Αυγολούπη, καθηγητή Αστρονομίας ΑΠΘ.

21.00-24.00 Παρατήρηση της έκλειψης (έναρξη του φαινομένου στις 21.00 και λήξη στις 24.00) με τηλεσκόπια του Ομίλου Φίλων Αστρονομίας και αστρικές διαδρομές στον ουρανό της πόλης με ξεναγό τον κύριο Αυγολούπη.
Παράλληλα, θα πραγματοποιηθεί στις 19.30 προβολή στο Πλανητάριο της ταινίας «Τα Θαύματα του Σύμπαντος» και θα είναι ανοιχτό το Μουσείο Τεχνολογίας. Η είσοδος τόσο για την προβολή στο Πλανητάριο, όσο και στο Μουσείο θα είναι με μειωμένο εισιτήριο.

http://www.noesis.edu.gr/index.php?action=article_firstPage&pageTitle=lunar2011

Το διαστημόπλοιο Rosetta έτοιμο να τεθεί εκτός λειτουργίας

Το διαστημόπλοιο Rosetta έτοιμο να τεθεί εκτός λειτουργίας

8 June 2011

Οι ειδικοί της ESA θα έχουν σήμερα, 8 Ιουνίου, μία πρώτη ευκαιρία να διακόψουν τις βασικές λειτουργίες του Rosetta, οι οποίες θα ενεργοποιηθούν ξανά μετά από 31 μήνες. Το πιο μοναχικό κομμάτι του ταξιδιού του αναμένεται να φέρει το Rosetta σε απόσταση 1.000 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη, αλλά πιο κοντά στον κομήτη 67-P/Churyumov-Gerasimenko.

Σηματοδοτώντας ένα από τους πιο σημαντικούς σταθμούς του ταξιδιού του προς τον κομήτη 67-P/Churyumov-Gerasimenko, τον οποίο αναμένεται να συναντήσει το 2014, οι ειδικοί στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Διαστημικών Επιχειρήσεων (ΕSOC) στο Darmstadt της Γερμανίας θα δώσουν την εντολή που θα απενεργοποιήσει βασικά συστήματα του «κυνηγού κομητών». Σταδιακά θα διακοπεί η λειτουργία όλων των συστημάτων ελέγχου του διαστημοπλοίου, μεταξύ των οποίων και τα συστήματα επικοινωνίας με τη Γη. Τα επιστημονικά όργανα με τα οποία είναι εξοπλισμένο το διαστημόπλοιο Rosetta είχαν απενεργοποιηθεί το ένα μετά το άλλο στην αρχή του χρόνου.  

«Το διαστημόπλοιο Rosetta απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τον Ήλιο, και σύντομα οι λιγοστές ακτίνες φωτός που φτάνουν έως τα πλαίσια ηλιακών κυψελίδων του δεν θα είναι ικανές να τροφοδοτήσουν με ενέργεια τα συστήματά του,» εξηγεί ο Paolo Ferri της Διεύθυνσης Ηλιακών και Πλανητικών Αποστολών στο ESOC.
«Έχουμε ήδη μία ξεχωριστή πρωτιά. Τον Ιουλίου του 2010 το Rosetta βρισκόταν σε απόσταση 400 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τον Ήλιο, όταν έγινε το πιο απομακρυσμένο διαστημόπλοιο που τροφοδοτούταν μονάχα με ηλιακή ενέργεια. Στους επόμενους μήνες που τα περισσότερα συστήματα του Rosetta θα απενεργοποιηθούν, θα διπλασιαστεί η απόσταση αυτή.»
 

	Close-up Earth image during Rosetta swingby 2009

Όταν «κατεβάσουν τους διακόπτες»

Μονάχα ο κεντρικός υπολογιστής και συστοιχία θερμαντικών στοιχειών θα παραμείνουν σε λειτουργία. Θα τροφοδοτούνται με ενέργεια από τα πλαίσια ηλιακών κυψελίδων, έτσι ώστε κατά περιόδους να μπορούν να τεθούν σε λειτουργία και να εξασφαλίσουν ότι η θερμοκρασία του διαστημοπλοιού δεν θα μειωθεί σε κρίσιμα επίπεδα όταν τον Ιανουάριο του 2014 η απόστασή του από τον Ήλιο φτάσει τα 790 εκατομμύρια χιλιόμετρα.
Πριν όμως οι ειδικοί της ESA κατεβάσουν τους διακόπτες, το διαστημόπλοιο Rosetta θα αλλάξει κατεύθυνση προκειμένου τα πλαίσια ηλιακών κυψελίδων να στραφούν προς τον Ήλιο και η ταχύτητα περιστροφής του θα μειωθεί σημαντικά μέχρι να σταθεροποιηθεί.
Μόλις επιβεβαιωθεί ότι το διαστημόπλοιο Rosetta έχει τον κατάλληλο προσανατολισμό, όλα θα είναι έτοιμα για να δωθεί η εντολή να διακοπούν οι βασικές λειτουργίες του. Αφού δωθεί η εντολή, δεν θα υπάρξει καθόλου επικοινωνία μεταξύ του διαστημοπλοίου και της Γης μέχρι το 2014. Το χρόνο μέχρι την ημέρα που ενεργοποιηθούν ξανά οι λειτουργίες του θα μετράει το ρολόι του κεντρικού υπολογιστή.
 

Η τροχιά του Rosetta πέρασε κοντά από τον πλανήτη Άρη το 2007

Το «ξύπνημα» του Rosetta

Ακριβώς στις 12.00 μ.μ. ώρα Ελλάδος (10.00 GMT) στις 20 Ιανουαρίου 2014, ο χρονοδιακόπτης του διαστημοπλοίου Rosetta θα το θέσει σε λειτουργία και επτά ώρες αργότερα θα σταλεί το πρώτο σήμα προς τη Γη, ειδοποιώντας τους ειδικούς στο κέντρο ελέγχου του ΕSOC ότι είναι πάλι σε πλήρη λειτουργία.
«Παρ'όλα αυτά, για τους ειδικούς στο κέντρο ελέγχου του ESOC, είναι μία συναισθηματικά φορτισμένη στιγμή. Θα θέσουμε το διαστημόπλοιο εκτός λειτουργίας. Και ήδη ανυπομονούμε τη στιγμή που θα επανέλθει ξανά σε λειτουργία τον Ιανουάριου του 2014.»
 

"Still, for the flight control team, it's an emotional moment. We're essentially turning the spacecraft off. We're already looking forward to January 2014 when it wakes up and we get our spacecraft back."
 

Fly Your Thesis! 2011 campaign - Λίγους μήνες μετά

Working in microgravity

Fly Your Thesis! 2011 campaign

 

6 June 2011
The second series of flights in ESA's 'Fly Your Thesis!' programme concluded recently. After many months of preparation, the 10-day campaign culminated with four student experiments making three parabolic flights aboard the Airbus A300 Zero-G aircraft.
 
Four student teams, from the UK, France, Belgium and the Netherlands, were selected for this rare opportunity to conduct their own experiments during ESA's 54th Parabolic Flight Campaign.  
 

	Preparing an experiment

The students arrived at the Novespace facilities in Bordeaux, France, on 16 May, and began to unpack their experiment racks.

Over the next three days, they loaded the racks onto the aircraft and prepared for flight.

Following a weekend break, the excitement mounted as they were given their flight suits.

The first flight, on 24 May, involved an early start, with some experimenters arriving as early as 6 am. Optional medication was taken to prevent flight sickness and final preparations were completed by 9 am.

Three hours later, back on the ground, the students expressed their satisfaction with the unique experience.
During the second flight, on 26 May, two of the experiments worked well, while the other teams had to deal with some technical difficulties.

The students spent the rest of the day working to ensure their experiments were ready for the next day. Their efforts paid off, and the third flight on 27 May was a success, with all four of the experiments running smoothly.

All of them were looking forward to analysing the results from their experiments.
 
 

Students with astronauts Cristoforetti and Pesquet

They were also delighted to meet two of ESA's latest astronaut candidates, Samantha Cristoforetti and Thomas Pesquet, who also participated in the campaign.

Quentin Galand summarised the experience for the Belgian team: "From all points of view, the FYT 2011 has been a great programme."

"All of us have profited and learned from many different things: project management, technical build-up of the experimental set up, the scientific objectives of the experiment and, last but not least, the great human experience."

Details of the four experiments can be found on the 'Meet the Teams' pages.

The programme

'Fly Your Thesis!' was introduced in 2008 to provide students with a unique opportunity to perform scientific experiments in microgravity as part of their Masters or PhD theses.

The programme is supported by ESA’s Education Office, ESA's Directorate of Human Spaceflight and Operations, and members of the European Low Gravity Research Association.
 http://www.esa.int/esaCP/SEMYXJ58BOG_index_0.html

Teams selected for ‘Fly Your Thesis!’ 2011 microgravity programme

Fly Your Thesis! workshop participants

18 January 2010
Following the debut of ESA’s ‘Fly Your Thesis!’ programme in 2009, four teams of university students have been selected to conduct their microgravity experiments during a second series of parabolic flights aboard an aircraft.
 
The teams, made up of students from five ESA Member States, were chosen from 12 teams whose proposals were short-listed in September 2009.  
 

	Students in microgravity

During the final selection phase, all of the teams wrote a detailed scientific proposal and a technical proposal. They also had to give an oral presentation during a workshop held at the European Space Research and Technology Centre in Noordwijk, the Netherlands, in early December.

Shortly after, a review board comprising experts from ESA’s Education Office, ESA’s Directorate of Human Spaceflight and the European Low Gravity Research Association (ELGRA), assisted by Novespace engineers, selected the four teams to be offered flights.

The selected teams are:

QNEM & nanos on board! Four students from the Université Libre de Bruxelles in Belgium and the University Federico II, in Naples, Italy will investigate the thermal diffusivity and conductivity of nanofluids – suspensions in conventional liquids of particles ranging in size from a few nanometres to 200 nanometres. This could lead to significant improvements in heat transfer devices.

Supermassive B Four students from Joseph Fourier University in Grenoble, and Paul Sabatier University in Toulouse, France will study the properties of the dust resulting from asteroid collisions in order to improve exoplanet detection.

ARID Two students from the University of Amsterdam, the Netherlands will investigate the interactions between soil particles to determine if the water repellence of top soils is affected by reorienting the water repellent coating on the surface of these particles. The results could improve understanding of the effects of forest fires and desertification on the repellence of water by soil.

GRAPPA Four students from the University of Leicester, UK will investigate a ‘condensation mechanism for non-ideal kinetic gases of varying temperature’, and its relevance to the formation of planets and ‘rubble pile’ asteroids in the early Solar System.

The flights are scheduled to take place in the first quarter of 2011.
 
 

	Zero G aircraft

Background
 
The first ‘Fly Your Thesis!’ experiments were flown during ESA’s 51st Parabolic Flight Campaign, held 26 October to 6 November 2009.

‘Fly Your Thesis! - An Astronaut Experience’ was introduced by ESA's Education Office in 2008. It offers students an opportunity to design, build and fly a scientific experiment in microgravity, as part of their Masters or PhD thesis. The chosen teams participate in a series of parabolic flights on the Airbus A300 Zero G aircraft.